دوست دارم تو روضه هات باشم ولی

توی بین الحرمین خاکم کنین

یا بخر منو تو یا بگو بمیر

جون زینب آقا دستمو بگیر

دنیای بی تو برا من قفسه

دوری از کرببلا دیگه بسه

دوست دارم تو عشق تو فنا بشم

یه سفر زائر کربلا بشم

 حسین حسین حسین 

           http://zarih.com/sound/nava/23.mp3

      این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست؟          این چه شمعی است که جانها همه پروانه اوست؟

      هر دلی میل سوی کرب و بلایش (کربلا) دارد                من ندانم چه سری ست  که در خانه اوست

      هر کجا می نگرم شمع رخش جلوه گر است                    هر  کجا می  گذرم جلو ه جانانه اوست

              بارالها نشود لال به هنگام ممات                          هر زبانی که فرستد به محمد صلوات

(سخنان پیری در دارالخلافه کوفه خطاب به عبدالملک است:)


نادره پیری ز عرب هوشمند           گفت به عبدالملک از روی پند
زیر همین قبه و این بارگاه            بر سر این مسند و این تکیه‏گاه
بودم و دیدم که ز ابن زیاد             دیده چه ها دید که چشمم مباد
بر سپری چون سپر آسمان            غیرت خورشید سری خون چکان
باز به وقتی سر آن خیره سر          بُد بر مختار به روی سپر
باز چو مصعب سر و سردار شد      دسترس او سر مختار شد
شد سر مصعب به مجازات کار       تا چه کند با سر تو روزگار

حتماً این شعر را بخوانید
(سخنان پیری در دارالخلافه کوفه خطاب به عبدالملک است:)

نادره پیری ز عرب هوشمند
گفت به عبدالملک از روی پند
زیر همین قبه و این بارگاه
بر سر این مسند و این تکیه‏گاه
دیدم و دیدم که ز ابن زیاد
دیده چه ها دید که چشمم مباد
بر سپری چون سپر آسمان
غیرت خورشید سری خون چکان
باز به وقتی سر آن خیره سر
بُد بر مختار به روی سپر
باز چو مصعب سر و سردار شد
دسترس او سر مختار شد
شد سر مصعب به مجازات کار
تا چه کند با سر تو روزگار

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست؟           این چه شمعی است که جانها همه پروانه اوست؟

هر دلی میل سوی کرب و بلایش دارد                      من ندانم چه سری است  که در خانه اوست

حتماً این شعر را بخوانید
(سخنان پیری در دارالخلافه کوفه خطاب به عبدالملک است:)

نادره پیری ز عرب هوشمند
گفت به عبدالملک از روی پند
زیر همین قبه و این بارگاه
بر سر این مسند و این تکیه‏گاه
دیدم و دیدم که ز ابن زیاد
دیده چه ها دید که چشمم مباد
بر سپری چون سپر آسمان
غیرت خورشید سری خون چکان
باز به وقتی سر آن خیره سر
بُد بر مختار به روی سپر
باز چو مصعب سر و سردار شد
دسترس او سر مختار شد
شد سر مصعب به مجازات کار
تا چه کند با سر تو روزگار