«من به همه دنیا و اهل آسمان و زمین بدهکارم .
چرا که
همه ی آنها دست به دست هم دادند تا من به وجود آمدم
و ارزاق مادی و معنوی را برای من تهیه کردند ،
پس به آنها مدیون هستم.» (1)

من هم می گویم : 
                           ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند     ** ** *** ** ** *** * ** **** *****
      فکرش را بکنید ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند..... این همه ابزار و امکانات و شب و روز و زمستان و تابستان و گیاه و جاندار و بی جان درکارند تا امورات تو بگذرد و در خدمت تو هستند تا روزگار بگذرانی.

     اگر سوار اتوبوس یا تاکسی می شوی بجای غر زدن فکر کن یک راننده این ماشین را آماده کرده و باد لاستیک ها را تنظیم کرده و شب و روز این وسیله نقلیه را رسیدگی می کند و تعمیر و نگهداری می کند برای اینکه تو و دیگران را سوار کند پس آیا همه و همه در حال خدمت به تو نیستند؟  فکرش را بکن واقعاً هستند و چنین است.

     شاید بگویی خوب هزینه اش را می گیرند و پولش را می دهیم ولی در قبال این همه و این همه خدمتی که دریافت می کنیم آیا می توانیم هزینه بدهیم و قیمتش را بپردازیم؟ حقیقتاً  نمی توانیم و نخواهیم توانست.

     این هوایی که تنفس می کنیم و در فضای باز و حتی در اتاق دربسته هم به ما می رسد و به ما خدمت می کند و ما را بهره می رساند آیا ریالی بابتش می پردازیم! پس اگر چشم خود را خوب باز کنیم همه بر خوان تنعم الهی جمع شده ایم و عمری است بر سر خوان او مهمان اوییم و نمی دانیم. غافل از صاحب این خوان نعمتیم و او هم به رویمان نمی آورد. یا کریم

      اگر کمی فکر کنیم به نعمتهایی که خدا به ما داده و در عطایای الهی به خودمان بیندیشیم مست خداوند بخشنده و مهربان می شویم و بجای گله گذاری و ناشکری به شکر نعمت و از آن بالاتر تشکر از نعمت دهنده اصلی و آن خداوندی می شویم که غرق در نعمات اوییم.